Na płycie "Tata Adama" znalazło się jedenaście piosenek - emocjonalnych i osobistych opowieści, oprawionych vintage'owym, akustycznym brzmieniem. Opowieści o potrzebie wsparcia, wybawienia z samotności, ale także o wpływie kota na rzeczywistość i o tym, jak powinny być pisane piosenki o miłości. Od tej płyty trudno się oderwać. Jedno przesłuchanie na pewno nie wystarczy. Piotr Woźniak uwodzi słuchacza tworzonym nastrojem, oryginalnym głosem i wysmakowanym brzmieniem. Gitara elektryczna współistnieje tu z liryczną wiolonczelą. Single pochodzące z płyty to: "A i E", "Napisz mi o miłości" oraz "Companero".

Piotr, to artysta osobny, kontemplujący spotkanie dwojga, potrzebę zgody z samym sobą i zapatrzenie w świat. Przede wszystkim jednak to artysta liryczny, wrażliwy i skupiony interpretator swoich, ale także "pożyczonych na zawsze" słów i melodii. Od kilkunastu lat widywany jest tu i tam. A to w konkursach ważnych przeglądów piosenki poetyckiej i studenckiej (SFP w Krakowie, "Recital" w Siedlcach, "Łykend" we Wrocławiu), a to w TV (plebiscyt "Muzyczna Jedynka", koncert "Debiuty" w Opolu), najczęściej jednak na koncertach w całym kraju (tych solowych, tych w ramach rodzinnego przedsięwzięcia Tadeusza Woźniaka i – do niedawna - tria Woźniak-Lewandowski-Zychowicz). W 2010 roku ukazał się jego pierwszy i dawno oczekiwany album "Dom na dachu". Na płycie znalazło się dwanaście nastrojowych, czasem onirycznych kompozycji. Staranne, przemyślane aranżacje łączą różne, czasem odległe brzmieniowo światy (kwartet smyczkowy, syntezatory, instrumenty perkusyjne) w intrygującą całość. Subtelna interpretacja i charyzmatyczny głos Artysty podkreślają emocjonalny wyraz tekstów. W 2012 roku ukazał się podwójny (CD + DVD), koncertowy album "Jak ze źródła" stanowiący hołd złożony twórcom i wykonawcom polskich piosenek z początku lat 70-tych.